80000 մարդ ստորագրել են նախագահ Էմանուել Մակրոնին ուղղված խնդրագիրը՝ նվազեցնելու կարանտինային սահմանափակումները: Նրանք կարծիքով՝ զբոսանքի և բնության գիրկ գնալու արգելքը «վնասում է հոգեկան առողջությանը» և չի օգնում կորոնավիրուսի պանդեմիայի դեմ պայքարել:

Ինչ-որ խորհրդավոր պատճառով վարակված ծխողները հիվանդության ախտանիշների զարգացման ավելի քիչ շանսեր ունեն: Ամեն ինչ սկսվեց ինտուիցիայից:

Այս իշխանության հորինած «Քաղաքացու օրն» էր այսօր։ Երկու տարի առաջվա քաղաքացին, որ հպարտ էր ու ապրում էր երջանիկ երկրում, շարունակու՞մ է իրեն այդպես զգալ։

Պենտագոնը և ԱՄՆ-ի հետախուզական հանրությունը առավել վճռական են հետաքննում հնարավորությունը, որ հակառակորդները կարող են նոր կորոնավիրուսն օգտագործել իբրև կենսաբանական զենք՝ հաղորդել են Պենտագոնի և հետախուսական հանրության ներկայացուցիչները, որ նշանակում է վիրուսի էվոլյուցիայի և դրա հետ կապված ազգային անվտանգությանը սպառնալիքի հնարավոր ռիսկի գնահատականի փոփոխություն՝ գրում է Politico-ն:

«Ի­րա­տե­սի» հյու­րը բա­նաս­տեղծ, Հով­հան­նես Հով­հան­նի­սյա­նի տուն-թան­գա­րա­նի տնօ­րեն ԽԱ­ՉԻԿ ՄԱ­ՆՈՒ­ԿՅԱՆՆ է:

Կարևորե­լով մա­մու­լի և լրատ­վու­թյան ազա­տու­թյա­նը, ԶԼՄ-­նե­րի կող­մից հան­րա­յին-­քա­ղա­քա­կան կյան­քում տե­ղի ու­նե­ցո­ղի լու­սա­բա­նու­մը, ինչ­պես նաև բարձր գնա­հա­տե­լով լրատ­վա­մի­ջոց­նե­րի կող­մից հան­րա­յին կարևորու­թյուն ու­նե­ցող թե­մա­նե­րի հան­դեպ ուշ­ադ­րու­թյու­նը և հետևողա­կա­նու­թյու­նը, այ­նու­ա­մե­նայ­նիվ այս հա­մա­տեքս­տում պետք է խս­տա­գույնս կարևորենք այն­պի­սի լրատ­վու­թյան տրա­մադ­րու­մը, որը ճշգ­րիտ է, հա­մա­պա­տաս­խա­նում է իրա­կա­նու­թյա­նը, քա­ղա­քա­ցի­նե­րին չի գցում մո­լո­րու­թյան մեջ, ինչ­պես նաև չի խախ­տում այ­լոց իրա­վունք­նե­րը և ՀՀ օրենսդ­րու­թյու­նը:

Չնա­յած կա­ռա­վա­րու­թյու­նը կո­րո­նա­վի­րու­սի թե­լադ­րած տն­տե­սա­կան վի­ճա­կը մեղ­մե­լու հա­մար մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի շարք է հայ­տա­րա­րել, սա­կայն չեն դա­դա­րում այն քա­ղա­քա­ցի­նե­րի բո­ղոք­նե­րը, ով­քեր կա­րի­քա­վոր են, բայց պե­տա­կան ա­ջակ­ցու­թյան որևէ խմ­բում ընդգրկված չեն։ Մեր խմ­բագ­րու­թյուն շա­րու­նա­կում են զան­գա­հա­րել ա­նա­պա­հով քա­ղա­քա­ցի­ներ, ո­րոնք այս օ­րե­րին փաս­տի ա­ռաջ են կանգ­նել։

Մեր ու­նե­ցած տե­ղե­կու­թյան հա­մա­ձայն` մայ­րա­քա­ղա­քի պո­լիկ­լի­նի­կա­նե­րում կտ­րուկ նվա­զել է կան­չե­րի քա­նա­կը, նկա­տե­լի է սուր շն­չա­ռա­կան վա­րակ­նե­րի հետ կապ­ված նվա­զու­մը։ Տե­ղե­կու­թյու­նը տե­ղե­կու­թյուն, սա­կայն, ինչ­պես ա­սում են, «доверяй, но проверяй»։

Դժ­վար է ա­սել, թե իշ­խա­նու­թյու­նը երբ կո­րո­շի հան­րա­յին տրանս­պոր­տի աշ­խա­տան­քի սահ­մա­նա­փա­կու­մը հա­նել, բայց դա մեծ պա­տու­հաս է դար­ձել աշ­խա­տող քա­ղա­քա­ցի­նե­րի, հատ­կա­պես պե­տա­կան ծա­ռա­յող­նե­րի հա­մար։ Նրանք այս ի­րա­վի­ճա­կում համ աշ­խա­տում են, համ ա­ռող­ջու­թյու­նը ռիս­կի են­թար­կում, համ էլ ստա­ցած աշ­խա­տա­վար­ձը գրե­թե ամ­բող­ջո­վին տա­լիս են տաք­սի­նե­րին։

Այն, որ քա­ղա­քա­շի­նա­կան, ճար­տա­րա­պե­տա­կան ոչ մի նոր­մի չեն­թարկ­վող բարձ­րա­հա­րկ շի­նու­թյուն­ներ են կա­ռուց­վում Երևա­նում, նո­րու­թյուն չէ։ ՈՒ թող ներ­կա­յիս քա­ղա­քա­յին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը հա­կա­ռա­կի մա­սին ան­հար­կի հա­վաս­տում­ներ չա­նեն։